W różnego rodzaju galaretkach, deserach budyniowych i dżemach stosowana jest żelatyna spożywcza pochodzenia zwierzęcego. Nie oznacza to jednak, że wegetarianie muszą znacznie okroić swoje menu, rezygnując z galaretowatych smakołyków. Na rynku istnieją bowiem substancje żelujące pochodzenia roślinnego, które świetnie sprawdzą się w wegetariańskiej kuchni.
Spis treści
Skrobia kukurydziana – lepiej jej unikać
Choć najpopularniejszym zamiennikiem dla żelatyny spożywczej jest skrobia kukurydziana, lepiej unikać tego produktu, ponieważ jest niezdrowy. Skrobia powstaje w wyniku drobiazgowej rafinacji, a do jej produkcji stosowane są wybielacze i inne podejrzane substancje chemiczne. Kilka lat temu był to jedyny ogólnodostępny zamiennik dla żelatyny, dziś jednak warto sięgnąć po zdrowsze substancje żelujące dla wegetarian.
Pektyna – dar owoców
Pektyna to naturalna substancja żelująca. Znajdziemy ją w wielu owocach, między innymi w jabłkach i cytrynach. Świetnie nadaje się do zagęszczania dżemów i powideł, ale uwaga: przy jej pomocy raczej ciężko jest uzyskać mocno ściętą galaretkę.
Agar-agar – najpopularniejszy zamiennik żelatyny
Agar-agar, czyli suszone czerwone algi, to najczęściej stosowany zamiennik dla żelatyny, który najłatwiej jest dostać w sklepach, nie tylko tych ze zdrową żywnością, ale także w supermarketach. Jego niewątpliwe zalety to neutralny smak i zapach, dzięki czemu może być używany do rozmaitych potraw. Substancja jest silnie żelująca, ścina się nawet w temperaturze pokojowej i pozwala na przygotowanie galaretki z kwaśnymi owocami, jak kiwi, czy ananas, z którymi nie radzi sobie tradycyjna żelatyna wieprzowa.
Kuzu – ścina i zagęszcza
Ten sproszkowany korzeń azjatyckiego pnącza jest bezzapachowy i bezbarwny i idealnie nadaje się do przygotowania przejrzystych galaret. Dzięki temu, że posiada również właściwości zagęszczające, jest chętnie stosowany do przygotowywania rozmaitych sosów.
Karagen – gdy używasz octu
Do dań, w których używamy octu lub wina, warto użyć karagenu – suszonego irlandzkiego mchu. Substancja ta nie jest tak chętnie stosowana, jak agar-agar, ponieważ ma jedną dużą wadę: ze względu na dużą zawartość siarki, charakteryzuje się specyficznym zapachem i smakiem, przed użyciem wymaga więc porządnego wymoczenia w wodzie.