Tarczyca jest niezwykle ważnym narządem, który odpowiada między innymi za wytwarzanie hormonów. Te zaś wpływają na nasz metabolizm oraz prawidłowo pracę niemal wszystkich komórek w naszym organizmie. Wszystko to sprawia, że wszelkie dysfunkcje tarczycy mogą znacząco przełożyć się na pogorszenie naszego stanu zdrowia. Najczęściej pojawiające się choroby omawianego narządu dotyczą jego nadczynności bądź niedoczynności.
Nadczynność tarczycy
Określeniem tym nazywany jest stan nadmiernego produkowania hormonów przez tarczycę. Objawia się on przede wszystkim nieprawidłowościami pracy serca, bezsennością, trudnością skupienia uwagi, depresją, spadkiem masy ciała i mięśni oraz wieloma dolegliwościami natury psychicznej. Nadczynność wywołana może zostać poprzez zmiany zachodzące w gruczole tarczycy bądź przez zbyt intensywną produkcję hormonu TSH, związanego z przysadką mózgową. To zaś powodowane jest wielorako. Do czynników ryzyka wymienić można chociażby silny stres, rozwój płciowy bądź choroby zakaźne.
Nadczynność tarczycy wykrywa się poprzez badanie USG narządu lub określenie poziomu hormonów we krwi. Gdy choroba zostanie zdiagnozowana, rozpoczyna się terapię farmakologiczną, opartą na lekach przeciwtarczycowych, które redukują produkcję hormonów. W podobnym celu stosuje się również jod promieniotwórczy, który atakuje komórki tarczycy. W skrajnych przypadkach przeprowadzany jest chirurgiczny zabieg usunięcia części bądź całego narządu.
Niedoczynność tarczycy
Sytuacją odwrotną jest zbyt wolna produkcja hormonów tarczycy, która określana jest jako jej niedoczynność. Objawia się ona głównie bólami stawów, kości i mięśni, sennością, dusznościami, suchością skóry, mniejszym apetytem (i jednocześnie wzrostem wagi) oraz spowolnieniem w codziennym funkcjonowaniu.
Niedoczynność tarczycy może być spowodowana przez wiele czynników. Lekarze najczęściej wskazują na niedobór jodu, uraz mechaniczny, skutki nowotworów oraz autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Choroba diagnozowana jest zazwyczaj poprzez badania na hormonach. Określane zostają poziomu obecności TSH oraz tyroksyny we krwi. W wielu przypadkach stosuje się także badanie USG narządu.
Leczenie związane jest przede wszystkim z dążeniem do uregulowania ubytków hormonu poprzez stosowanie leków z tyroksyną. Wraz z farmakoterapią, lekarz na bieżąco monitoruje stan pacjenta i poziom hormonów we krwi.