Wzrok stanowi jeden z najważniejszych zmysłów, dzięki któremu możemy poznawać świat. Dostarcza bowiem aż 80 procent wszystkich informacji, jakie organizm odbiera z otoczenia. Z wiekiem jednak zdolności widzenia mogą ulec pogorszeniu, a jedną z przyczyn takiego stanu jest katarakta – jedno z najczęściej występujących schorzeń oczu, powodujące mętnienie soczewki.
Objawy katarakty (zaćmy)
Do podstawowych symptomów zwiastujących chorobę należy przede wszystkim pogarszająca się ostrość widzenia, nie poddająca się korekcji, nawet jeśli stosujemy coraz silniejsze szkła. Jasne barwy zdają się być ciemniejsze i wyblakłe, zaś przedmioty ulegają zniekształceniu. Oczy szybko się męczą. Lepiej widzimy po zapadnięciu zmroku oraz podczas zachmurzonego nieba niż za dnia. Światło i pogodna aura sprawia, że chory doznaje tak zwanych „olśnień„, którym zazwyczaj towarzyszy uczucie irytacji, niewygoda, a także ból.
Wraz z postępem choroby widzenie w ciemnym pomieszczeniu i po zmierzchu staje się praktycznie niemożliwe, a po zupełnym zmętnieniu soczewki można jedynie odróżnić światło od cienia, dzień od nocy.
Katarakta – Czynniki ryzyka
Zaćma rozwija się latami, nie wywołując w pierwszych swych stadiach żadnych bolesnych objawów, przez co często jest bagatelizowana. Wśród podstawowych czynników ryzyka wyróżnić można przede wszystkim wiek – w 90 procentach przypadków katarakta stanowi naturalny przejaw starzenia się organizmu. Jej występowanie determinowane jest również urazami oka, przewlekłymi chorobami, w tym cukrzycą, kontaktem z chemikaliami czy też przyjmowaniem niektórych leków.
W niektórych przypadkach zaćma stanowi również chorobę wrodzoną, spowodowaną zakażeniem matki podczas ciąży na przykład wirusem różyczki czy też występowaniem u dziecka zespołu Downa. Może być również dziedziczona.
Katarakta – Sposoby leczenia
Profilaktyka zaćmy jest niemożliwa – przed chorobą nie da się ustrzec. Możliwe jest jednak całkowite wyleczenie schorzenia, dzięki operacji, która polega na zamianie naturalnej, zmętniałej soczewki na sztuczną – zdrową. W ten sposób prawidłowe widzenie zostaje przywrócone.
Należy jednak pamiętać, aby udać się do lekarza tuż po rozpoznaniu pierwszych symptomów. Im dłużej czekamy z diagnozą i operacją, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia wtórnej jaskry i dłuższej rekonwalescencji. Zmniejszają się wówczas szanse na odzyskanie dobrego wzroku.