stożek rogówki a alergia

Stożek rogówki – o chorobie deformującej rogówkę

Stożek rogówki to podstępna choroba oczu o postępującym i nieprzewidywalnym przebiegu. Prowadzi do degeneracji rogówki i jest najczęstszą przyczyną przeszczepu rogówki.

Epidemiologia i patogeneza stożka rogówki

Stożek rogówki to zmiana krzywizny rogówki w kierunku kształtu stożkowatego, wynikająca ze zmniejszenia grubości rogówki i nadmiernego uwypuklenia jej centralnej części. Dotyka jednej na 500-2000 osób, w Polsce ta choroba oczu dotyczy kilkunastu tysięcy pacjentów. Najczęściej pierwsze objawy manifestują się w 2-3 dekadzie życia, z progresją do wieku 30- 40 lat. Czynniki sprzyjające rozwojowi stożka rogówki to:

  • czynniki genetyczne,
  • częste tarcie oczu,
  • urazy rogówki,
  • alergie oczne,
  • współtowarzyszenie chorób genetycznych: zespołu Downa, Marfana, Turnera, kolagenoz.

Objawy stożka rogówki

Ta podstępna choroba oczu objawia się postępującym astygmatyzmem, występującym obustronnie. Prowadzi do deformacji i mętnienia rogówki. Pacjent dotknięty tą chorobą może się uskarżać na:

  • szybko postępujące pogorszenie widzenia,
  • rozmycie konturów obrazu,
  • mnogie widzenie,
  • zamglenie obrazu,
  • nadwrażliwość na światło,
  • swędzenie i zaczerwienienie oczu.

Diagnostyka stożka rogówki

Zdiagnozowanie stożka rogówki wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań okulistycznych. Najważniejsze z nich to:

  1. topografia – koncentrycznie podświetlone okręgi są rzutowane na rogówkę, a ich odbicia są rejestrowane za pomocą kamery i rejestrowane komputerowo
  2. keratometria – pomiar centralnych krzywizn rogówki, wykorzystujący fakt, iż przednia powierzchnia rogówki odbija światło jak zwierciadło wypukłe
  3. ultrasonograficzna pachymetria rogówki – pomiar grubości rogówki
  4. badanie w lampie szczelinowej
  5. badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki

Leczenie stożka rogówki

Terapia stożka rogówki może być ograniczona do stosowania specjalnych twardych soczewek kontaktowych, gdy zaś taka metoda nie jest wystarczająca, wdrażane są metody operacyjne:

  • pierścienie śródrogówkowe (wszczepienie dwuczęściowego implantu korygującego kształt rogówki),
  • sieciowanie włókien kolagenowych rogówki (naświetlanie oka promieniami UV w celu aktywacji włókien kolagenowych),
  • keratoplastyka (wymiana wszystkich warstw rogówki),
  • keratoplastyka warstwowa przednia i tylna (przeszczepy selektywne).
Zobacz:  S jak stres - Alfabet zaburzeń psychicznych

Więcej informacji o diagnostyce i leczeniu stożku rogówki w https://kodano.pl/poradnik/stozek-rogowki.html


Was This Post Helpful:

0 votes, 0 avg. rating

Zostaw komentarz