Stożek rogówki – o chorobie deformującej rogówkę

Stożek rogówki to podstępna choroba oczu o postępującym i nieprzewidywalnym przebiegu. Prowadzi do degeneracji rogówki i jest najczęstszą przyczyną przeszczepu rogówki.

Epidemiologia i patogeneza stożka rogówki

Stożek rogówki to zmiana krzywizny rogówki w kierunku kształtu stożkowatego, wynikająca ze zmniejszenia grubości rogówki i nadmiernego uwypuklenia jej centralnej części. Dotyka jednej na 500-2000 osób, w Polsce ta choroba oczu dotyczy kilkunastu tysięcy pacjentów. Najczęściej pierwsze objawy manifestują się w 2-3 dekadzie życia, z progresją do wieku 30- 40 lat. Czynniki sprzyjające rozwojowi stożka rogówki to:

• czynniki genetyczne,
• częste tarcie oczu,
• urazy rogówki,
• alergie oczne,
• współtowarzyszenie chorób genetycznych: zespołu Downa, Marfana, Turnera, kolagenoz.

Objawy stożka rogówki

Ta podstępna choroba oczu objawia się postępującym astygmatyzmem, występującym obustronnie. Prowadzi do deformacji i mętnienia rogówki. Pacjent dotknięty tą chorobą może się uskarżać na:

• szybko postępujące pogorszenie widzenia,
• rozmycie konturów obrazu,
• mnogie widzenie,
• zamglenie obrazu,
• nadwrażliwość na światło,
• swędzenie i zaczerwienienie oczu.

Diagnostyka stożka rogówki

Zdiagnozowanie stożka rogówki wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań okulistycznych. Najważniejsze z nich to:

1. topografia – koncentrycznie podświetlone okręgi są rzutowane na rogówkę, a ich odbicia są rejestrowane za pomocą kamery i rejestrowane komputerowo
2. keratometria – pomiar centralnych krzywizn rogówki, wykorzystujący fakt, iż przednia powierzchnia rogówki odbija światło jak zwierciadło wypukłe
3. ultrasonograficzna pachymetria rogówki – pomiar grubości rogówki
4. badanie w lampie szczelinowej
5. badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki

Leczenie stożka rogówki

Terapia stożka rogówki może być ograniczona do stosowania specjalnych twardych soczewek kontaktowych, gdy zaś taka metoda nie jest wystarczająca, wdrażane są metody operacyjne:

• pierścienie śródrogówkowe (wszczepienie dwuczęściowego implantu korygującego kształt rogówki),
• sieciowanie włókien kolagenowych rogówki (naświetlanie oka promieniami UV w celu aktywacji włókien kolagenowych),
• keratoplastyka (wymiana wszystkich warstw rogówki),
• keratoplastyka warstwowa przednia i tylna (przeszczepy selektywne).

Więcej informacji o diagnostyce i leczeniu stożku rogówki w https://kodano.pl/poradnik/stozek-rogowki.html